Acı Ama Gerçek...

Bugünlerde... Mallarimiz artti, keyfimiz azaldi.

Daha büyük evlerde kaliyoruz ama daha küçük ailelerde yasiyoruz.
Konforumuz artti ama zamanimiz daraldi. Diplomamiz bol ama sagduyumuz az.

Uzmanliklar artti ama sorunlar çogaldi.

Ilaçlar çogaldi, hastaliklar artti.

Sorumsuzca para harciyoruz ama az gülüyoruz.

Trafikte çok hizliyiz ama çabuk parliyoruz.

Aksam geç yatiyor, sabah yorgun kalkiyoruz.

Az kitap okuyor, çok televizyon seyrediyoruz.

Varligimizi arttirdik ama degerlerimizi yitirdik

Çok konusuyor ama az gönül veriyoruz ve bol yalan söylüyoruz.

Para kazanmayi ögrendik ama yuva kurmayi beceremedik.

Hayata yillar ekledik, yillara hayat katamadik.

Aya kadar gidip dönmeyi biliyoruz ama komsumuza geçmek için karsiya geçmiyoruz.

Uzaya ulastik ama ruhun derinliklerine inemiyoruz.

Havayi temizledik ama ruhlari kirlettik.

Atomu parçaladik, önyargilarimizi yikamadik.

Çok yaziyor ama az gelisiyoruz.

Daha çok plan yapiyoruz ama daha az sonuç aliyoruz.

Acele etmeyi ögrendik ama sabirli olmayi asla...

Gelirimiz artti, karakterimiz zayifladi.

Tanidiklar çogaldi, dostlar eksildi.

Çabalar artti ama mutluluklar azaldi.

Bilgisayar aglari kuruyoruz, bilgi otoyollari insa ediyoruz ama kendi
aramizdaki iletisimde zorlaniyoruz.

"Dünya Barisi" der, silahlaniriz!

Daha mutlu olmak için "somurtarak" çalisiriz.

Yani bugünlerde... Eve çift maasin girdigi ama çiftlerin bosandigi... Güzel evlerin yuva olamadigi... Kisa seyahatlarin, kagit mendil gibi iliskilerin... Yika çik gönüllerin, Kilo dertlerinin ve her derde deva vitaminlerin... Vitrinlerin dolu ama gönüllerin bos oldugu... Günlerde yasiyoruz!

hmm guzekmiş tşkler











;)